= 1403/05/11 =
تک برگ هفتگی مجله ی کارتون – شماره سیزدهم / ما کارتونیستها
_________________________________________
برای مشاهده با کیفیت بالا اینجا را کلیک کنید
ما کارتونیستها…
عباس ناصری / سالهاست که انتخاب کرده ام با لبخند دردها را به تصویر بکشم و این انتخاب از سر دردمندی بود. به نیشخند، استاندار به من یادآور شد این هنر برایم آب و نان ندارد. راست میگفت، راستِ دردناکی آمیخته با زهرخند از انتخابی که هر دوی ما کرده بودیم. اما درد و لبخند کارتونی ما کجا و زهرکلام و درد او کجا. اسفند هزار و چهارصد، در اختتامیه آخرین جشنوارهای که برگزار کردم، استاندار خراسان شمالی زمانی که تندیس مرا اهدا میکرد، گفت: این را بفروشی در ازایش یک نان به تو میدهند؟ خندهاش به پهنای صورت ضربه ای به روحم شد که نشان از بی دردی بود.حیف از هیزمی که جواب این مرد بی درد باشد .مسئولی که فقر را ضمیمه زندگی هنرمندان می داند. با بغضی از دردهایی که به همدلی نمیرسد پاسخ دادم: تا چون تویی در این مَسند بنشیند اوضاع منِ کارتونیست همین است.
اوضاع برای ما کارتونیست ها، پشت تندیس های طلایی جشنوارها همین بوده و هست. شبیه جمله کاراکتر “ماسکی” در انیمیشن دهه 60 میلادی به اسم معاون کلانتر(Deputy Dawg) که می گفت: “و حالا مرد معروف قانون، معاون کلانتر با شما صحبت میکند، مردی که در پشت ستاره حلبی اش قلبی از طلا دارد…” پشت ستاره حلبی معاون کلانتر و تندیسهای فلزی ما کارتونیستها رسالتی قرار دارد که مُبلغ صلح، امنیت، عدالت، آرامش و شادی در دنیای خودمان است که فراتر از درونمان پیچیده تا با دردهای تمام عالم همراه باشیم.
ما کسانی هستیم که به دنبال ماموریت خود در جهان هستی، با دیدن دردهایی که در یک تضاد عمیق با لبخند همراه است، ماموریت خود را به تصویر می کشیم. ما کارتونیستها در جغرافیای بی مرز با لبخند یک زبان می شویم تا مرهم باشیم، تا نشان دهیم آنچه دیده نمی شود یا نمیخواهند که ببینند.
پشت این تندیسهای فلزی که شاید از نگاه یک مسئول که در ازای آن یک قُرص نان هم به ما ندهند، دنیایی از خاطراتمان، عمرمان و تلاشی که برای به دست آوردنش کردیم قرار دارد که حاضر نیستیم آن را با دنیایی عوض کنیم. چون ما کارتونیستها به رسالتمان ایمان داریم و با تمام کمبودها تصمیم گرفتهایم کارتونیست بمانیم.
درست است که آثار ما در سبد خرید خانوادهها جایی ندارد، اما قطعاً کارتون در زندگی روزمره ی مردم جاریست. کارتون مروج یک زبان گویای همه فهم جهانی است، بی آنکه در دانشگاههای زبان خارجه تدریس شود. کارتون جلوه گرِ به نمایش گذاشتن اثری است که منطقش در نمایش، گاه با قهقههای و گاه با لبخندی شیرین یا تلخ روی لب مخاطب به قلب او نفوذ میکند، زبانی منحصر و ویژه که مخاطبش میتواند از هر نژاد، قوم، گویش و سطح سوادی باشد و این راز سهل الوصول بودن درک این هنر است. کارتونیستها ابزار موثر و دلنشینی به نام لبخند را برای تاثیرگذاری بیشتر چاشنی آثار خود میکنند. مخاطب، یک کارتون به ظاهر ساده را میبیند اما نمیداند ما کارتونیستها برای خلق یک اثر باید در چه تخصصهایی تبحر کافی داشته باشیم.
خلق یک کارتون یک اتفاق تصادفی نیست. کارتون بر پایه داستان شکل میگیرد و کارتونیست باید نویسندگی را آن هم در قالب طنز به خوبی بداند. کاری سختتر از یک نویسنده، زیرا باید پیام را در قالبی بسیار محدودتر و انتقالی چند ثانیهای بیان کند .
ما کارتونیست ها ابتدا باید طراحی را خوب بشناسیم، رنگ شناسی را بدانیم، حتی ترکیببندی و طراحی صحنه اصولی را… بازیگردانی را برای بازی دادن کاراکترهایمان، طراحی لباس را برای پوشش شخصیتهایمان و عین یک کارگردان سینما باید زاویه دوربین و نگاهمان به صحنه را در بهترین حالت انجام دهیم و یا اینکه جلوههای صوتی و تصویری را چگونه در یک کادر محدود دوبعدی نشان دهیم. ما کارتونیستها باید همچون یک جامعه شناس و روانشناس، روابط اجتماعی و زندگی مردم را مطالعه کنیم و به آن اشراف کامل پیدا کنیم. شاید ساعتها، روزها و هفتهها فکر میکنیم تا حاصل آن اثری شود که در چند ثانیه باید با مخاطب ارتباط برقرار کند.
هنر ما کارتونیستها حاصل تفکر، مطالعه، تخصص، اغراق، رویا پردازی، تخیل، بلوغ، نبوغ، طنازی و تجربه اندوزیهایمان است.
هیچ هنری مانند کارتون این قابلیت را ندارد که در موقعیتهای مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و… در قالب فراخوان تبدیل به مجموعه آثار فاخری شود که بیشتر از صدها مقاله و کتاب تاثیرگذار و نافذ باشد، تاثیری که برای نمونه چند سال پیش، رئیس جمهور وقت آمریکا به خاطر یک جشنواره پشت تریبون رفت و در مقابلش سخنرانی کرد. قدرت کارتون به حدی است که میتواند رهبران جهان را به واکنش وا دارد. به اینها اضافه کنید قدرت نشریات کارتون و کاریکاتور جهان در تاثیرگذاری از ابتدا تا حال را..
در جایی خوانده بودم “شاید ادعای بزرگی به نظر بیاید اما عقیده دارم کارتونیستها انسانهای گران قیمتی هستند” این مقاله را نوشتم که بگویم: دممان گرم، بین این همه درد، چه دردِ لعلی داریم ما ….
_________________________________________
تک برگ هفتگی مجله ی کارتون
شماره سیزدهم
پنج شنبه، یازدهم مرداد ماه هزارو چهارصد و سه
این تک برگ جهت یاد آوری اخبار و فراخوان های منتشر شده بر روی سایت
مجله ی کارتون تهیه شده و قرار است پنجشنبه هر هفته منتشر گردد.
اخبار منتشر شده را در سایت مجله ی کارتون دنبال کنید.
www.cartoonmag.com
……………………………………………………
Instagram cartoonmag:CLICK
Facebook cartoonmag:CLICK
Telegram cartoonmag:CLICK
Facebook Abbas Naaseri:CLICK
