شنبه, آبان 24, 1404

یادداشت گلوریا نارواز در رابطه با نوشتار “نه هرکه سر بتراشد قلندری داند” / شماره پنجاه‌ و هشتم تک‌برگ هفتگی مجله‌ی کارتون

به‌عنوان یک پژوهشگر انسان‌شناسی، مشاور فرهنگی، شاعر و نویسنده اهل اکوادور، و در عین حال شیفته‌ی عمیق هنر کاریکاتور و دنبال‌کننده‌ی فعال آثار کارتونیست‌های سراسر جهان، مایلم پشتیبانی کامل و صریح خود را از پیام شجاعانه و روشن عباس ناصری که در «تک‌برگ هفتگی مجله‌ی کارتون» شماره ۵۸ (۴ اکتبر ۲۰۲۵) منتشر شده است، اعلام کنم:

👉 https://en.cartoonmag.com/single-page-58/

«هر کسی که تاج بر سر گذاشت، پادشاه نیست»

این بیانیه فراتر از یک نقد موردی است؛ فراخوانی اخلاقی و فوری در عرصه هنر، و به‌ویژه در جهان کاریکاتور معاصر.

من کاملاً با هشدار ناصری درباره‌ی بداهه‌کاری، فقدان دقت و جدیت، و سوءاستفاده از فضاهای فرهنگی و هنری برای پرورش خودخواهی‌ها، شبکه‌های رفاقتی و تصمیم‌های سلیقه‌ای که به زیان اعتبار هنری است، موافقم؛ هنری که در طول تاریخ نقشی اساسی در نقد، آگاهی و آزادی بصری داشته است.

کاریکاتور تنها یک هنر تصویری نیست؛ بلکه سندی فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که شایسته‌ی احترام، دانش و معیارهای عادلانه برای داوری و ارزش‌گذاری است.

کارتونیست بودن به‌خودیِ خود صلاحیت داوری یا برگزاری جشنواره را ایجاد نمی‌کند.

تجربه، به‌روزرسانی مداوم، حساسیت اخلاقی و حرفه‌ای‌گری واقعی لازم است.

وقتی منافع شخصی بر منافع جمعی اولویت می‌یابد، جوهره‌ی اصلی یعنی خودِ هنر، نادیده گرفته می‌شود.

من عباس ناصری و تیم مجله‌ی کارتون را بابت این صفحه‌ی هفتگی ارزشمند تحسین می‌کنم؛ صفحه‌ای که بار دیگر یادآور اهمیت هنرِ آگاهانه است و همه‌ی ما را ــ از برگزارکنندگان و هنرمندان گرفته تا مخاطبان و دوستداران هنر ــ به مسئولیت‌پذیری، فروتنی و احترام نسبت به خالقان صادقانه‌ی آثار فرا می‌خواند.

امید که این پیام مرزها را درنوردد و به گوش کسانی برسد که بیش از همه نیازمند شنیدنش هستند.

 

با احترام،

گلوریا نارواز

پژوهشگر انسان‌شناسی | مشاور فرهنگی | شاعر | نویسنده

اکوادور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *